Çocuklara bırakalım

Dünyayı çocuklara bıraksak bitse jilet kesiği gibi sızlayan kanayan yaralarımız madem dünyayı güzellik kurtaracak...

Hindistan'lı Kadınların Tecavüz Göndermesi

Hala neyi bekliyoruz ?

Ne sosyal medya ne de haberler okunası izlenesi değil artık .Çünkü insanlığımızı yitirişimizin meşaleli ilanı gibi . Yüreğimizi yaktı Özgecan evet sosyal medyanın her zerresinde Özgecan paylaşılıyor , klavye duyarlılığı sergileyen milletimiz iş başında yine. Biz profil fotoğraflarımızı karartınca düzelmiyor hiçbir şey. Bu kaçıncı Özgecan , kaçıncı ölüm yasını üç günlüğüne göstermelik yasını tuttuğumuz  ? Hala anlamıyoruz kolektif bilince varıp bütünleşmeden o kesilmiş güzeller eller kadınların boğazına yapışmış kadınları boğan o elleri alamayacak yerinden. Birkaç sene önce Ankara Barosu Gelincik projesini başlatmıştı tüm avukatlar , hakimler , savcılar ve avukat elemanları bu projeye sosyal medya üzerinden tıklanma rekorları retweet rekorları ile desteklediler projenin bir benzerini yapalım hafta sonları bu kızlara ulaşalım tiyatrolar , dersler , müzik resitalleri hazırlayalım dediğimizde kimse emek vermek için yarışmadı bir avuç insan kaldık ama başardık. Çalışacaksınız azizim çocuk esirgemelere , derneklere gidip oradaki kızlara ulaşıp önce onları anlayacak sonra onlara hayatı anlatacak yeteneğin ne ise kız çocuklarını kadın olmaya hazırlamak için kullanacaksın. Ama zor değil mi hafta sonunu akşamını ayırmak bu uğurda. Emek vermeden kes kopyala paylaşımlar yaparak , siyahlara bürünerek olmuyor , çözüme kavuşmuyor sorunlar. Böyle devam edersek çk kayar gider elimizden canlar biz tuşlara veda edelim biraz .Göklerden üzerimize bela yağıyor insanlığımızı yitirdikçe hala neyi bekliyorsunuz ?

ÖzgeCan denilince

Yazmayacaktım satırlarımda bu vahşete yer verirken kalemimin yazacaklarından korktum ama az önce bir yazı altında yapılan bir yorum başıma ağrılar girmesine sinirimin tepeme çıkmasına yetti . Bir kız , bir can yitip gitmiş yapılan yorum maalesef kadınlar erotik giyiniyor erkekleri reddediyor erkekte çıldırıp bunu yapıyor. Bu cinayeti işleyenle bu satırları yazanlar ne yazıkki aynı kümedeler benim gözümde. İki güne unutlup gidecek Özgecan da çünkü bu ülke de ölüm artık çok normal. Ama annesinin yüreğinde ki yangın asla sönmyecek kadınlar benliklerini ortaya koymak için harekete geçmezse çok Özgecan'a ağıtlar yakacak bu ülke. Klavye başında olmuyor bu işler arkadaşlar senelerdir mücadelenin göbeğindeyim hamileliğim artık engel oluyor biraz bana lütfen sizler sesinizi totnuzun üstünde oturarak tuşlara basarak göstermeyin. Kızlarınızı güçlü büyütün erkekleri sınırsız özgür olduları mantığı ile yetiştirmeyin. Kadın erkek değil insan olsun herkes gözünüzde yoksa sıra emin olun birgün siin de ocağınıza gelecek. Cinsel açlık duygusal boşluktan gelir bunu bilin erkekler kendinizi büyütün aynada bakınca insan görün ve lütfen Özgecanların sayısının artmaması için adam gibi adamlar olun 

Kızım 'a Mislinama

    

  Bir gün bu kapıyı açtığımda senin içerde ki yatağında mışıl mışıl uyuduğunu hayal etmekle geçiyor Şubat ayının buz gibi günleri. 2014 yazı hayatımda koca bir mucizenin olacağı haberini getirdi. O günden bugüne artan bir heyecanla sulu gözlerle bekliyorum seni….

  Öncelikle varlığını varlığıma katan Yüce Yaradan’a şükürler olsun. Sağ salim gözlerimi gözlerine dikebilmek , ruhunu teninde hissetmek en büyük duam. Gözlerinde beni bekleyen bir evren var biliyorum bu dünyanın tüm gürültüsünden beni çekip alacak bir evren. Evet burası çok kalabalık , çok gürültülü ve ne yazık ki çok kirli. Ama seni elimden gelen en iyi şekilde yetiştireceğime , ruhunu bedenin gibi güzelliklerle donatacağıma , kendinin kıymetini bilmen için yol göstereceğime , kendi isteklerimle başlayan bu yolculuğumuza sen birey olduğunda senin isteklerine devam edeceğime , sevgi ve saygıyı anlatmakla kalmayıp sana yaşatarak öğreteceğime bencil olmamayı biz diyebilmeyi yeteneklerinin arasına katacağıma , tüm enerjimi sana temeli sağlam bir hayat kurmaya adayacağıma , gündüz- gece dört mevsim seni seveceğime , beni yorduğun anlar da dahi sımsıkı elinden tutacağıma öz veriyorum minik kızım.

Temmuz ayının sıcağına geldi haberin bana yüreğim daha bir yandı biden ferahladı sonra çok çağırmıştık seni. Her şey daha bir anlamlı oldu seninle , gece yatarken gündüz uyanırken varlığını bilmek varlığım oldu. Hani derler ya büyükler anne  olunca anlarsın diye ben anladım bile. Gözlerini görmeden ruhuma değdi ruhun ve her şeyim oldun. Meğer annem ne kadar haklıymış. Bende bir anneyim artık  ; ellerini , ayaklarını , gülüşünü hayal ediyorum. Sana dokunmak için kalan son 40 günde kıyafetlerini izleyerek sakinleşiyorum.

 Sen artık büyüdün iki büklüm sıkışmış dururken avcumu dayadığımda elime gelen ayağını dizini seviyorum . İnsan dokunmadan da özlermiş meğer hem de ne özlemekmiş bu. Her kıpırdandığında her karnımı deşer gibi kayışında gülümsüyorum. Tutkunu olduğum uzun tırnaklar bugün itibariyle terk ettiler artık beni J .Hantallaşan vücudu bir kadını nasıl mutlu edermiş öğrendim benim karnım büyüdükçe senin büyüdüğünü bilmek doktora her gittiğimde artan santimleri gramları öğrenmek halay baş coşkusu katıyor yüreğime. Biliyorum gözlerini dünyaya açtığın gün her şey çok değişecek . Çok yorgun , çok bitkin ama çok mutlu olacağım.

  

Babanın o duygularını belli etmeyen duvar gibi duruşunda bile seni beklediğini görebiliyorum. Her şeyin en güvenlisini en sağlıklısını seçmekle meşgul. Odanı santim santim ölçerek hazırladı. Ben duygusal , sulu gözlerle seni beklerken o mantıklı , akıllı , donanımlı bir kız yetiştirme planlarında. Sen bu yazıları okuyacak kadar büyüdüğünde ben hala bu adama aşık olacağım buna eminim. Sana seslendiği her an bil ki sen durgunlaşıp beni meraka sokuyorsun ama şu çok güzel onun sesine tınısına tepki veriyorsun sende seviyorsun onu.

Bu dünyada savaşlar , hırslar , nefret , bencillik , cahillik  ve yüreksiz bedenler var. Ama diğer yanda sen gibi umutlar var. Hayatın sana dayatmaya kalktığı istemediğin ne olursa arkanı dön ve yürümek istediğin yolda yürü ve yürürken ellerini sımsıkı tutacağımdan emin ol. Seni köreltmeye çalışacak kavramlar somaya çalışacaklar küçüklüğünden itibaren hayatına bil ki izin vermeyeceğim sana kitaplarına , dostlarına aklına ve aynada ki sana sarılmayı öğreteceğim. Hayat kavga değil mücadelen olacak.

Sağanak cümleler var yüreğimde ne kağıt ne kalem yeter. Şimdilik tek dileğim tek duam sağlıkla gel hoş gel çocuk .. Seni Bekliyoruz. Halanın ördüğü güzel cicilerin tutkusuyla bağlan hayata emekler veriliyor hayaline evimizin dışında seni sabırsızlıkla bekleyen bir halan bir enişten bir banuşun ve teyzen var . Sende Rabbimin izniyle gel artık …

Sabırsız Annen 

Bu kitap benim ...

1 televizyon , iki kanal ve bu tarz benimler yarışıyor. 80 darbesi sonrası bize altın tepsilerde sunulan popüler kültür çığ gibi büyüdü ve biz altında kaldık. Yaşanması istenen prototip bayan oluşmuş durumda. Apartmanda oturan biriyim salonumda kitap okurken üst kat komşumdan gelen bir ses bu tarz benim , banyoya geçtim suyun sesine kavuşmadan yan komşunun tvsinden aynı ses bu tar benim… Kadın kavramının içi oyuldu boşaltıldı , kendini çoğaltacak tohumları alındı. Kadın dediğin belli ölçülere hapis , akıl olarak sorgudan yoksun büzdüğü dudaklarıyla ayna karşısında huzursuz , mutsuz ama havalı ve seksi.

Bu yarışmalara karşılık bir kanalda yok ki kitap temalı bir aktüalite programı yapsa kitaplar okusak anlatsak , beğendiğimi etkisinde kaldığımız sayfaları canlandırma yapsak müdavimi olurdum. Zihnim yoruluyor artık ; acıyorum , üzülüyorum , kaygılanıyorum ve korkuyorum. Erkek egemen toplumdan , şiddetten şikâyet ederken sadece erkek gözüne girebilmek adına yaşanan hayatlar gördükçe diyorum ki bir değnek değsin kadınlar gerçek anlamda özgür olsun Bandista’ nın dediği gibi dünya yerinden oynar kadınlar özgür olsa…

olsak ya !!!

Ruhsuz satırların gelgitleri kalemimde

İçimi ısıtan renkler sonradan görme hayaller peşinde

İnsanı sadece insan olarak ;

Diliyle , yüreğiyle kabul eden bir dünya hayali

Hayret ünlemlerini dehşetten çok uzakta ;

Umutla kullanmak ne güzel , ne renkli

Ve ne insanca olurdu

Utanmaktan utanır hale nasıl geldi bu dünya

Keşke riya tabiri yapabilsek

Rüyalar gibi rüyaları da yorumlasak

Usul usul özüne insek

Meydan okusak elele

Fanusta ki yalnız balıktan

O cesur yunuslara dönüşsek

İçerdiği umutlarla gökkuşağına çevirecek biri lazım hepimize

Hepimiz birimize

Birimiz hepimize gökkuşağı olsa

Bu devri kapatıp insanlık devrini başlatsak…

02.05.2015 14.02