Bu kitap benim ...

1 televizyon , iki kanal ve bu tarz benimler yarışıyor. 80 darbesi sonrası bize altın tepsilerde sunulan popüler kültür çığ gibi büyüdü ve biz altında kaldık. Yaşanması istenen prototip bayan oluşmuş durumda. Apartmanda oturan biriyim salonumda kitap okurken üst kat komşumdan gelen bir ses bu tarz benim , banyoya geçtim suyun sesine kavuşmadan yan komşunun tvsinden aynı ses bu tar benim… Kadın kavramının içi oyuldu boşaltıldı , kendini çoğaltacak tohumları alındı. Kadın dediğin belli ölçülere hapis , akıl olarak sorgudan yoksun büzdüğü dudaklarıyla ayna karşısında huzursuz , mutsuz ama havalı ve seksi.

Bu yarışmalara karşılık bir kanalda yok ki kitap temalı bir aktüalite programı yapsa kitaplar okusak anlatsak , beğendiğimi etkisinde kaldığımız sayfaları canlandırma yapsak müdavimi olurdum. Zihnim yoruluyor artık ; acıyorum , üzülüyorum , kaygılanıyorum ve korkuyorum. Erkek egemen toplumdan , şiddetten şikâyet ederken sadece erkek gözüne girebilmek adına yaşanan hayatlar gördükçe diyorum ki bir değnek değsin kadınlar gerçek anlamda özgür olsun Bandista’ nın dediği gibi dünya yerinden oynar kadınlar özgür olsa…